Այդ օրը, կարծես միտումնավոր, ամեն հաճախորդ հարցնում էր ուսուցչին միևնույն բանի մասին: Ի՞նչ կլինի մաից հետո: Ուսուցիչը միայն ծիծաղում էր և ոչինչ չէր պատասխանում: Այնուհետև աշակերտները հարցրին՝ ինչու է նա խուսափում պատասխանից:
-Դուք նկատեցիք, որ ստորերկրյա կյանքով հետաքրքրվում են այն մարդիկ, ովքեր չգիտեն ինչ անել այս կյանքի հետ: Նրանց պետք է ևս մի կյանք, որը կձգվի անվերջ ,- պատասխանեց ուսուցիչը:
-Բայց ամեն դեպքում կա՞ կյանք մահից հետո, թե՝ ոչ ,-համառեց սովորողներից մեկը:
-Կա՞ կյանք մահից առաջ, ահա որն է հարցը,-պատասխանեց ուսուցիչը:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Դավիթ Գրիգորյանի
Կույրն ու խուլը գնացին ուրիշի դաշտ ոլոռի հետևից։ Խուլն ասաց կույրին․
«Պատուհան» ամսագիր 