Մարդը և թռչունները

Մի անգամ մի մարդ կար, ով Ամանորի տոներին նայում էր որպես ինչ-որ հիմարության:  Նա խայտաբղետ չէր:  Նա շատ բարի ու պարկեշտ էր, առատաձեռն իր ընտանիքի հանդեպ, ազնիվ այլ մարդկանց հետ գործերում:  Բայց նա չէր հավատում այն ամենին, ինչ ասում էին Սուրբ Ծննդյան տաճարներում:  Եվ նա չափազանց ազնիվ էր ՝ կարծես թե հավատում էր:

— Ես չեմ ուզում ձեզ վշտացնել, — ասաց նա իր կնոջը, որը կանոնավոր հաճախում էր եկեղեցի, — բայց ես պարզապես չեմ կարող հասկանալ այն պնդումը, որ Աստված մարդացավ:  Ինձ համար սա կատարյալ անհեթեթություն է:

Սուրբ Ծննդյան նախօրեին նրա կինն ու երեխաները գնացին եկեղեցու գիշերային ժամերգության:  Նա հրաժարվեց գնալ նրանց հետ:

-Ես ինձ կեղծավոր կզգամ, — բացատրեց նա, — նախընտրում եմ տանը մնալ:  Ես կսպասեմ քեզ:

Ընտանիքի հեռանալուց անմիջապես հետո սկսեց ձյուն գալ:  Նա գնաց պատուհանի մոտ և տեսավ, որ ձյան փաթիլները գնալով մեծանում են:  Դե, լավ, եթե ունենք Սուրբ Ծնունդ, մտածեց նա, ուրեմն թող սպիտակ լինի:

Նա վերադարձավ բուխարիի մոտ գտնվող բազկաթոռին և սկսեց թերթ կարդալ:  Մի քանի րոպե անց նա շեղվեց հարվածից:  Հետո կրկին հարված ստացվեց:  Հետո մեկ ուրիշը:  Նա մտածեց, որ ինչ-որ մեկը ձնագնդեր է նետում պատուհանի մոտ:

Երբ նա բացեց դուռը ՝ իմանալու համար, թե ինչ ձայներ են, տեսավ ճզմված թռչունների երամը:  Նրանց պետք է, որ վատ եղանակին հանդիպած լինեին, և այժմ ծածկ փնտրելու համար փորձում էին թռչել պատուհանից:

-Ես չեմ կարող թույլ տալ, որ խեղճ թռչունները ցրտահարվեն, բայց ինչպես կարող եմ օգնել նրանց,-մտածեց մարդը:

-Նրանց պետք է հրապուրել, — մտածեց նա:  Արագ վազեց տուն՝ հաց վերցնելու համար, փշրեց այն և ցանեց ձյան վրա դեպի անասնագոմ:  Ի ցավ նրա, թռչունները անտեսեցին հացը և շարունակեցին ծեծել լուսամուտը խոր ձյան տակ:  Նա փորձեց նրանց քշել գոմը ՝ շրջելով ու ձեռքերը թափ տալով:  Թռչունները նետվեցին տարբեր ուղղություններով, բայց ոչ տաք, թեթև գոմ:

Հավանաբար, ես նրանց տարօրինակ ու վախեցնող արարած եմ թվում, — ասաց նա ինքն իրեն, — ինչպե՞ս կարող եմ հասկացնել նրանց, որ կարող են ինձ վստահել: Եթե ես ինքս կարողանայի մի քանի րոպե թռչուն դառնալ, ապա նրանց, հավանաբար, կտանեի դեպի անվտանգություն:  Եվ այդ պահին եկեղեցու զանգերը սկսեցին հնչել:

Նա տեղում քարացավ ՝ լսելով զանգի զանգը, որն ազդարարում էր Սուրբ Ծննդյան տոնի ավետիսը:  Հետո նա ծնկի իջավ ձյան մեջ: 

— Հիմա ես հասկանում եմ, — շշնջաց նա, — հիմա ես գիտեմ, թե ինչու ես դա արել:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Մանե Պապիկյանի

Հավատացյալ գայլը

Գայլը քրիստոնյա դարձավ, քայլում է և բոլորին ասում.

-Ներե՛ք, օրհնե՛ք:

Նապաստակ է անցնում, գայլն ասում է նրան.

– Ողջույն նապաստակ:

– Ողջույն, գայլ:

– Դե, ներիր ինձ Նապաստակ, ես սխալվեցի:

– Աստված կների քեզ, գայլ, – պատասխանում է նապաստակը:

Գայլին դիմաց է դուրս գալիս սագը, ասում է.

– Դե, ներիր ինձ , սագ, միգուցե ես երբևէ սխալվել եմ, վիրավորել եմ քո հարազատներին ևայլ բաներ եմ արել:

Սագ նրան ասում է .

-Շշշշշը:

Գայլը նրան դարձյալ ասում է.

– Լավ, սագ, մի՛ բարկացիր, ներիր ինձ, հիմա ես այլ եմ դարձել, ես քրիստոնյա եմ: Եվ նորից սագը՝ շշշշշ:

Գայլը վերցրեց ու կերավ նրան: Գայլին ասում են .

– Ի՜նչ է, գայլ, չէ՞ որ դու քրիստոնյա ես դարձել:

Եվ նա ասում է

– Իսկ ինչո՞ւ է նա սրբին ֆշշացնում:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նարեկ Մնացականյանի

Երկու բուռունդուկ և կյանքի իմաստը

Սեպտեմբերյան տաք արևի տակ նստած էին երկու բուռունդուկ, երբ մեկը մյուսին 

հարցրեց.

-Ասա, եղբայր, ի՞նչն է կյանքի իմաստը։ 

Երկրորդը մտածեց և ասաց.

-Հասկանում ես, եղբա´յր, անցյալ տարի երաշտ էր, անտառն էր այրվում, ուտելիք չկար, աղվեսներն էին սոված, մենք էինք սոված։ Ամողջ աշուն ու ձմեռ պտտվում էին, որ մի բան հայթայթենք, գոյատևենք։ Եվ դրա մեջ, որևէ իմաստ չէինք փնտրում։ Պարզվում է, որ դրանում իսկապես իմաստ կար։ Իսկ այժմ նայի´ր, եղբա՛յր։ Մենք անվտանգության մեջ ենք, աղվես չկա, մարդիկ մեզանով չեն հետաքրքրվում, ուտելիքը շատ է և արդեն ամբողջ ձմռան պաշարը հավաքված։ Կյանքը գնում է իր հունով։ Ուրեմն հիմա կյանքի իմաստը կորե՞լ է։

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Մարիամ Գևորգյանի

Թեյնիկ և բաժակ

Մի անգամ չինական մեծ մտածող Կոնֆուցիոսին հյուր եկավ այդ ժամանակում շատ կրթված տիկինը և հարց տվեց նրան.

-Ասա՛, Կոնֆուցիո՛ւս, ինչո՞ւ երբ կինը շատ սիրելիներ ունի, ապա նրան ենթարկում են հասարակական պարսավանքի, իսկ երբ տղամարդը շատ կանայք ունի, դա բարձրացնում է նրա հասարակական կարգավիճակը եւ ավելացնում հեղինակությունը:

Նախքան պատասխանելը Կոնֆուցիուս լուռ եփեց թեյ և լցրեց վեց բաժակի մեջ: -Ասա, – հարցրեց նա դրանից հետո, – երբ մի թեյնիկ վեց բաժակ ջուր է լցնում, դա նորմա՞լ է:

– Այո, – պատասխանեց կինը:

– Տեսնում ես ։ – քմծիծաղով պատասխանեց Կոնֆուցիոսը, -իսկ երբ մեկ գավաթի մեջ միանգամից վեց թեյնիկից են թեյ լցնում, ապա դա ոչ միայն աննորմալ է, այլ նաև զզվելի ու անբնական…

Ռուսերենից թարգմանեց Աղեկյան Հրաչը

Առակ վիրավորանքի մասին

Արևելքում ապրում էր մի իմաստուն, ով իր աշակերտներին ասում էր.

-Մարդիկ վիրավորում են երեք տարբերակով՝ 1) Նրանք կարող են ասել, որ դու հիմար ես, 2) Կարող են քեզ անվանել ստրուկ, 3)  Կարող են քեզ անվանել անտանանդ:

Եթե ձեզ հետ այդպիսի բան պատահի, հիշեք այս  հասարակ ճշմարտությունը:

Միայն հիմարը կանվանի հիմար ուրիշին, միայն ստրուկը ուրիշի մեջ կփնտրի ստրուկի, միայն անտաղանդն է ուրիշի անտաղանդությամբ արդարացնում այն, ինչը չի հասկանում:

Խորհուրդը՝ Ինչքան քիչ է խելքը, այդքան շատ են վիավորանքները:

Թարգմանության աղբյուրը

Թարգմանությունը՝ Արեն Կարսեցյանի

Միակողմանի դիրքորոշում թվայնացման վերաբերյալ

Հայրս, ով այս տարի դարձավ 72 տարեկան, անընդհատ պնդում է, որ մարդիկ նախկինում ավելի խելացի էին: Եվ այս բոլոր հարմարանքները բացասաբար են ազդում ուղեղի վրա: Եվ ամեն անգամ նա օրինակներ է բերում, որ նախկինում անգիր հիշում էր բոլոր հեռախոսահամարները, բայց սկզբունքորեն հաշվիչ չէր օգտագործում: Հիմա նա մեկ թիվ չի հիշում: Նախկինում ես դրան շատ ուշադրություն չէի դարձրել, մինչև պատահաբար աչքս ընկավ իմ հայրիկի հին տետրակի վրա: Այն ուներ ընդամենը 7 հեռախոսահամար ՝ բաղկացած հինգ նիշից: Նախ, ավելի հեշտ է հիշել հնգանիշ թիվ, քան իննանիշ: Երկրորդ, այժմ յուրաքանչյուր մարդ ունի մեկ կամ երեք համար … Եվ մինչ այդ հեռախոսները բոլոր բնակարաններում չէին … Բնականաբար, հարմարանքները բացասաբար կանդրադառնան ուղեղի վրա, եթե ամեն դեպքում հաշվիչ եք օգտագործում, կամ առավոտից երեկո «կպչեք» հեռուստածրագրի մեջ, որը նախատեսված է IQ ≈ 80 մարդկանց համար: Որդիս ատաղձագործություն սովորեց Yotube- ի դասերից:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Գրիգորի Դանիելյանի

Թղթադրամի արժեքը

Մի անգամ հոգեբանության ուսուցիչը իր սեմինարը սկսեց անսովոր կերպով։ Նա բարձրացրեց 50 դոլար արժողությամբ թղթադրամ և հարցրեց, թե կան մարդիկ, ովքեր կցանկանան ստանալ այն: Ներկաներից շատերը ձեռք բարձրացրին: Հետո նա դիմեց նրանց, ովքեր ձեռք չբարձրացրեցին: Պարզվեց, որ ձեռք չբարձրացնողներն էլ դեմ չեն թղթադրամը ստանալ, բայց նրանք պարզապես ամաչել են։

-Լավ, ես կտամ թղթադրամը, բայց մինչ ձեզանից որևէ մեկը կստանա այն, ես դրանով ինչ-որ բան կանեմ, — շարունակեց հոգեբանը:

Նա ճմրթեց թղթադրամը, ապա հարցրեց, թե արդյոք դեռ ինչ-որ մեկը ցանկանում է ստանալ այն: Կրկին, գրեթե բոլորը ձեռք բարձրացրին:

-Հիմա ես կանեմ հետևյալը , — ասաց նա՝ ճմրթված թղթադրամը գցելով կեղտոտ հատակին և կոշիկով տրորելով:

— Դե, ձեզանից ո՞ւմ է այն պետք այս տեսքով:

Բոլորը նորից ձեռք բարձրացրին:

— Հարգելի ընկերներ, — ասաց հոգեբանության ուսուցիչը, — մենք նոր դաս քաղեցինք: Չնայած այն ամենին, ինչ ես արեցի թղթադրամի հետ, դուք բոլորդ ցանկանում եք այն ստանալ, քանի որ այն չի կորցրել իր արժեքը․ դեռ 50 դոլար արժողությամբ թղթադրամ է: Մեր կյանքում հաճախ է պատահում, որ մենք հայտնվում ենք դուրս նետված, տրորված, հատակին ընկած: Սրանք մեր կյանքի իրողություններն են: Նման իրավիճակներում մենք մեզ անարժեք ենք զգում: Բայց ինչ էլ որ պատահել է կամ պատահի, մենք չենք կորցնի մեր իրական արժեքը: Կեղտոտ կամ մաքուր, խճճված կամ արդուկված՝ մենք միշտ կունենանք այն արժեքը, որը ներկայացնում ենք:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Ալեքս Գևորգյանի

Երեք մեղքերը

Ռաբբին ժողովարանում քարոզում է.

-Միշտ հիշեք 3 վատագույն մեղքերի մասին:

Առաջինը մռայլելն է: Պատկերացրեք, որ ձեր հարեւանի միակ կենդանին սատկել է — այնքան անտեղի է ուրախանալ, ցավակցեք այս մարդուն:

Երկրորդը հուսալքվելն է: Եթե ​​դուք ինքներդ ունեք միայն մեկ կով, և նա արդեն բավականին ծեր, թույլ, անառողջ և թույլ կաթնատվություն է տալիս, այնպես որ հուսալքվելն անիմաստ է, ավելի լավ է ուրախանաք, որ ինչ-որ մեկը նույնիսկ այդպիսի անասուն չունի:

Ինչ-որ մեկը բացականչում է դահլիճի վերջից.

-Ռաբբի, ինչպե՞ս է դա: Եթե ​​ուրախանում եք այն փաստի առթիվ, որ մարդը անասուն չունի, արդյո՞ք դա չարակամությո՞ւն չէ, որ հենց առաջին մեղքն է:
Ռաբբին բարձրացնում է ցուցամատը վերև.

-Եվ ահա երրորդ մեղքը ՝ ձանձրացնելը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Քնարիկ Ադամյանի

Կետի ձագը

Ձագին կերակրելը ընդհանրապես հեշտ գործ չէ կետերի համար։ 10-12 ամիս մայրիկի որովայնում գտնվելուց հետո, լույս աշխարհ են գալիս 10 մետրանոց փոքրիկ կետեր: Մայրիկը իր մկաններով դուրս է թափում կաթը ձագի բերանի մեջ, որը պինդ բռնվում է կրծքից: Կետերի կաթի յուղայնությունը 50% է, որը 10 անգամ ավելի շատ է, քան մարդու կաթը։ Համապատասխանաբար ձագերը աճում են՝ ավելանալով օրեկան մինչև 90 կիլոգրամ։

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նարեկ Սուքիասյանի

Ապաստարան չորացած ծառի տերևների մեջ

Մի կարճ առակ հարմարավետության գոտու մասին:

Ամեն օր թռչունը ապաստան էր գտնում մի չոր ծառի ճյուղերում, որը կանգնած էր մի անմարդաբնակ անապատի մեջտեղում: Մի օր մի փոթորիկ հայտնվեց և արմատախիլ արեց ծառը: Եվ խեղճ թռչունը ստիպված էր թռչել հարյուրավոր մղոններ ՝ ապաստան փնտրելու համար, մինչև վերջապես նա թռավ մի պարտեզ, որտեղ ջուրը քչքչում էր, և պտուղներով կախված ծառերը անուշահոտ էին:

Եթե ​​չոր ծառը գոյատևեր, ոչ մի ուժ թռչնին չէր ստիպի լքել իր տունը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Ալեն Աբովյանի