Մի անգամ մկները ժողով են արել, որպեսզի որոշեն, թե ինչպես իրենց թշնամուց՝ կատվից ազատվել: Նրանք ցանկանում էին ինչ-որ միջոց գտնել՝ իմանալու, թե երբ է նա գալու, որպեսզի կարողանան փախչելու ժամանակ ունենալ։ Իրոք, ինչ-որ բան պետք էր անել, որովհետև նրանք ապրում էին նրա ճանկերի մշտական վախի մեջ։
Քննարկվել են բազմաթիվ տարբերակներ, բայց դրանցից ոչ մեկը լավ չի պլանավորված։ Վերջապես մի երիտասարդ մուկ վեր կացավ և ասաց.
-Ես մի տարբերակ ունեմ, որը շատ պարզ է թվում, բայց գիտեմ, որ այն հաջող կլինի։ Մեզ մնում է միայն զանգ կախել կատվի վզից։ Երբ լսենք զանգի ձայնը, անմիջապես կիմանանք, որ մեր թշնամին գալիս է։
Բոլոր Մկները շատ էին զարմացել, որ նախկինում չէին մտածել նման տարբերակի մասին: Նրանք ուրախության մեջ էին, երբ մի ծեր մուկ վեր կացավ և ասաց.
-Ես կասեմ, որ երիտասարդ մկան պլանը շատ լավն է, բայց մի հարց տամ՝ ո՞վ կկախի զանգը։
Այլ է ասել, որ ինչ-որ բան պետք է անել, բայց բոլորովին ուրիշ բան է դա անելը:
Թարգմանությունը կատարվել է անգլերենից։
Թարգմանությունը Եվա Միքայելյանի
«Պատուհան» ամսագիր 