Ձմեռը միշտ եղել է տարվա իմ ամենասիրելի եղանակը։ Ես սիրում եմ բոլոր ձմեռային տոները, հատկապես Ամանորը: Ձմռան օրերին ես շատ ժամանակ եմ անցկացնում բակում, ձյան վրա և դահուկ քշում։ Երբ մեր գյուղ եմ գնում, սիրում եմ դուրս գալ բակ և վայելել ձմեռային պայծառ երկինքը, ձյան շերտով ծածկված սպիտակ դաշտերը և ձյան ծածկույթի տակ թաքնված անտառները: Ամեն ինչ կախարդական է թվում։ Ես սիրում եմ վաղ առավոտից դուրս գալ բակ և վայելել այս բոլոր ձմեռային հաճույքները:
Սիրում եմ, երբ ձյուն է գալիս։ Այն դանդաղ ու գեղեցիկ է ընկնում, և ես հիանում եմ նրա ճերմակ գեղեցկությամբ։ Օդը լցվում է սոճու ասեղների թարմ բույրով, և ես իսկապես հաճույք եմ ստանում։ Պատրաստ եմ նույնիսկ գիշերով բակ իջնել, որ վայելեմ այդ պահը ու հասցնեմ խաղալ նոր եկած ձնով։ Այն այնքան փափուկ է։ Ցավոք, այս տարի ձմեռը հիասթափեցնում է և ձնառատ չէ, բայց կարծում եմ, որ դեռ մեզ կզարմացնի։
Քաղաքում այլ է, մռայլ է ձմեռը։ Ես սիրում եմ իմ գյուղի ձմեռը, իմ ընկերների հետ ձնագնդի խաղալը, սարից սահելը, թրջված ոտքերով ու թաց ձեռնոցներով տուն գնալը։
Ձմեռը միշտ եղել է տարվա իմ ամենասիրելի եղանակը, և հուսով եմ, որ կարող եմ անվերջ վայելել այս հիանալի ժամանակը:
Գրում է Գագիկ Գևորգյանը