Երբեմն, երբեմն ես մտածում եմ թե ինչ կլիներ եթե չլիներ հեռախոսը, հեռախոս կոչվածը։ Մարդիկ իրենց օրը առանց հեռախոս չեն պատկերացնում։ Կարծում եմ եթե չլինեին հեռախոսները մեր կյանքում մենք ամեն կարող էինք հասցնել, բացի հասցնելուց կարող էինք այն ինչ պետք է անեինք։ Երբ մեզ մեր մայրիկը ասում է բան, որը պետք հենց այդ պահին մենք այն ավելորդ երկարացնում ենք ասելով ՝հեսա,հեսա կգամ,հեսա կանեմ այս արտահայտություններով։ Իսկ այս արտահայտություները անելուց հետո ել պետք չէ անել այդ գործը։
Բայց երբեմն պետք է մեր կյանքում լինեն հեռախոսները, քանի որ դրանք մեր կյանքում որոշ կարևոր իրադարձություններ են կատարում։ Եթե մարդը լինի խելաքի իր համար հեռախոսը ուղղակի կլինի խաղալիք։ Որոշ մարդիկ հեռախոսը որպես ինքնակրդվելու աղբյուր են օգտագործում, որը որ իսկապես նրաք կարողանում են անել, և չեն կարչում դրանից։
Իմ խորհուրդը ձեզ՝ փորձեք ամեն կերպ ձեզ հեռու պահել հեռախոսից, քանի որ դրանք երբեմն լավ արդյունքի չեն հասցնում։
Գրում է Մարի Աղայանը
«Պատուհան» ամսագիր 