Կրթությամբ պատմաբան, գրական խմբագիր Սերգեյ Բելյակովի անունը առաջին անգամ հնչեց 2013 թվականին: Այդ ժամանակ ,,Գումիլևը՝ Գումիլևի որդին” նոն-ֆիկշն ժանրի հետազոտության համար նա արժանացավ “Մեծ գիրք” մրցանակին ։ ,,Գումիլևը՝ Գումիլևի որդին,, հայտնի պատմաբան-արեւելագետ, Արծաթե դարի երկու մեծ բանաստեղծների ՝ Աննա Ախմատովայի եւ Նիկոլայ Գումիլեւի որդու գրավիչ կենսագրությունն է՝ խորհրդանշական միահյուսված 20 — րդ դարի պատմության հետ: Սերգեյ Բելյակովի երկրորդ գիրքը ,,Մազեպայի ստվերը,, գրականության եւ պատմության խաչմերուկում աշխատանքն է:
Նոն-ֆիկշն ժանրի գրողներն առաջին անգամ չէ, որ առաջատար են դառնում ։ Այսպես, դեռ 2005-ին Դմիտրի Բիկովը ստացել է ,,Մեծ գիրք,, մրցանակը Բորիս Պաստեռնակի կենսագրության համար, իսկ 2016-ի հաղթող Լեոնիդ Յուզեֆովիչը նույն ժանրում գրել է քաղաքացիական պատերազմի մասին գիրք: Անցյալ տարի գրականության Նոբելյան մրցանակի հանձնումը Սվետլանա Ալեքսիեւիչին, ով աշխատում է վավերագրական արձակի ժանրում, միայն ամրապնդել է գրական շարքերում այդ ժանրի դիրքերը:
Նոն-ֆիկշնը ոչ գեղարվեստական գրականության գործերը նշելու տերմին է։
Թարգմանությունը՝ Հովհաննես Գալիկյանի