Առավոտյան ինձ արթնացրին արևի ճառագայթները։ Միանգամից չկարողացա աչքերս բացել, իսկ երբ բացեցի նայեցի պատուհանից դուրս։ Արևը աննման գեղեցիկ էր։ Մեծ դժվարությամբ համոզեցի ինքս ինձ, որ դուրս գամ վերմակի տակից և գնացի դեպի խոհանոց։ Սուրճ պատրաստեցի և մոտեցա պատուհանին։ Դուրս նայելիս երևում էր մեր տան ետևում գտնվող փոքրիկ այգին։ Բալենին ծաղկել էր։ Շատ գեղեցիկ տեսարան էր։ Այդպես սուրճ խմելով՝ ես հիանում էի ծաղիկներով և ծառերով։
Մոտավորապես այսպես է անցնում իմ գարնանային առավոտը։
Գրում է Աիդա Ուզունյանը
«Պատուհան» ամսագիր 